NAMA AHLI KUMPULAN
MUHAMMAD NADZMI BIN MD AZAM 02DKM16F1154
MUHAMMAD NABIHAN IRFAN BIN MOHD NUSRIZAN 02DKM16F1159
SALMAN BIN RIDZUAN 02DKM15F1125
IZZAL ZAKWAN BIN AHMAD NAZRI 02DKM15F1001
MOHD SHAHRUL NIZAM BIN ZAINUMDAIL 02DKM15F1091
MUHAMMAD HANIF FADHILAH BIN BAHRI 02DKM15F1128
PENGENALAN
Perpaduan ialah penyatuan, dan
darjah serta jenis penyatuan yang dipamerkan sesebuah masyarakat ataupun
kumpulan dan jiran mereka. Ia merujuk kepada semua perhubungan sosial yang
mengaitkan manusia. Istilah ini lazimnya digunakan dalam bidang sosiologi ataupun sains kemasyarakatan.
Asas perpaduan bagi sesuatu masyarakat berbeza. Dalam masyarakat ringkas atau
biasa ia mungkin berdasarkan hubungan kekeluargaan dan nilai saling menghormati
dan menyayangi. Bagi masyarakat yang lebih kompleks pula, terdapat beberapa
teori berkaitan faktor yang menyumbang kepada perpaduan sosial ataupun
masyarakat.
Negara Malaysia sebuah negara yang aman damai disamping penduduknya yang berbilang kaum. Keadaan ini dapat dikekalkan kerana berlakunya toleransi antara kaum utama terbesar dinegara kita iaitu melayu, cina dan india. Justeru itu, kita seharusnya bersyukur dengan keamanan dan keharmonian di mana kita boleh duduk bersama serta berbincang tanpa ada rasa perbezaan antara satu sama lain. Persefahaman yang telah berjaya dicapai ini perlu dikekalkan supaya tiada perasaan curiga antara kaum kerana ia akan menjejaskan serta merosakkan semangat kejiranan yang telah terjalin sejak sekian lama Permusuhan dan prasangka hanya akan memcetuskan kekacauan di dalam kalangan masyarakat majmuk di negara yang kita cintai ini. Persengketaan hendaklah dijauhi supaya perpaduan dapat dikekalkan dan dapat mengelakkan penjajahan seperti yang pernah berlaku satu ketika dulu. Allah juga telah menekankan mengenai perpaduan di dalam surah Al-Imran ayat 103 yang bermaksud:
‘Berpegang teguhlah kamu sekalian kepada tali
Allah (agama Islam) dan jangan kamu berpecah-belah, kenangkanlah nikmat Allah
kepada kamu ketika kamu bermusuh-musuhan (semasa jahilliyah dahulu), lalu Allah
menyatukan di antara hati kamu, maka jadilah kamu dengan nikmatnya itu
orang-orang yang bersaudara; dan kamu telah berada di tepi jurang neraka, lalu Allah menyelamatkan kamu dari padanya.’
Isu-isu yang berkaitan dengan perpaduan kaum kerap dibincangkan
dalam surat khabar dan televisyen. Hal ini kerana rakyat Malaysia terdiri
daripada pelbagai kaum dan agama. Terdapat beberapa kebaikan perpaduan kaum
kepada masyarakat dan negara. Antara kebaikan perpaduan kaum ialah masyarakat
dapat hidup dalam keadaan aman dan damai. Keadaan masyarakat yang aman dan
damai ini membolehkan aktiviti harian berjalan dengan baik. Masyarakat pelbagai
kaum boleh melakukan aktiviti keagamaan dengan bebas dan lancar. Perhubungan yang jitu dalam masyarakat memainkan peranan penting
dalam memupuk semangat perpaduan serta mewujudkan keamanan dan kesejahteraan
dalam negara. Dalam Islam itu sendiri telah menekankan mengenai asas
yang utuh melalui tiga dasar utama iaitu akidah, syariah dan akhlak. Perhubungan
sosial masyarakat yang digariskan dalam Islam ialah berkenal-kenalan kerana
menjadi fitrah manuasia untuk menjalin hubungan dan berkasih sayang antara satu
sama lain. Seperti firman Allah SWT di dalam al-Quran Surah al-Hujuraat ayat ke 13 yang
bermaksud :
‘Wahai umat manusia, sesungguhnya Kami
menciptakan kamu daripada lelaki dan wanita dan Kami menjadikan kamu pelbagai
bangsa, bersuku-suku dan berpuak-puak, supaya kamu saling mengenali antara satu
sama lain (beramah mesra antara satu sama lain). Sesungguhnya semulia-mulia
kamu di sisi Allah ialah orang yang lebih taqwanya di antara kamu (bukan yang
lebih baik keturunan atau bangsanya). Sesungguhnya Allah amat mengetahui lagi
amat mendalam pengetahuannya.’
Perpaduan mengikut islam bukanlah sekadar mempunyai hubungan yang
baik sesama islam sahaja tetapi merangkumi kepada kaum lain yang bukan islam
juga. Banyak sejarah dan teladan yang dapat dipelajari melalui persefahaman
perpaduan ini yang telah lama dipratikkan oleh Baginda Rasulullah SAW. Sebagai
contoh, usaha baginda untuk membina masyarakat di Madinah dengan mendirikan
masjid sebagai asas perpaduan. Baginda juga mempersatukan dua golongan yang
telah berates tahun bermusuhan sesama sendiri iaitu golongan Khaus dan Khazraj,
yang golongan ini dikenali sebagai Ansar. Juga, baginda menyatukan umat islam
di Madinah dengan masyarakat yahudi dan kristian dengan melakukan pembahagian
hak kepadaa mereka supaya tidak dicerobohi oleh umat islam di madinah. Kesan
dari keadilan yang dilakukan oleh baginda, kelompok umat islam di madinah yang
awalnya sedikit menjadi semakin bertambah dek kerana tertarik dengan cara yang
dipratikkan oleh baginda. Hasilnya, terbentuklah satu masyarakat yang bersatu
padu yang disatukan dengan ikatan ukhwah islamiah yang bercirikan kehendak
Allah SWT dan Rasul.
PERPADUAN
Perpaduan boleh ditakrifkan sebagai satu proses yang menyatupadukan
anggota masyarakat dan negara seluruhnya melalui ideologi negara supaya
tiap-tiap anggota masyarakat dapat membentuk satu identiti dan nilai bersama
serta satu perasaan kebangsaan dalam kalangan mereka. Perpaduan masyarakat
merupakan antara aspek yang penting dalam membentuk perpaduan negara. Malaysia
kini dihuni oleh beberapa kaum dan etnik yang bersifat majmuk yang membawa
kepada wujudnya jurang perpisahan
INTEGRASI
Integrasi merupakan proses penyatuan
masyarakat yang berasal daripada latar belakang, budaya dan cara hidup yang
berbeza untuk membentuk satu entiti yang berlandaskan norma masyarakat tertentu
demi kepentingan bersama. Persefahaman antara kaum ini akan terjalin dan
seterusnya mengukuhkan lagi perpaduan negara.
PERANAN PELAJAR DALAM MEWUJUDKAN
PERPADUAN MELALUI INTEGRASI BUDAYA
Antara peranan yang dapat dimainkan oleh pelajar dalam mewujudkan perpaduan
melalui integrasi budaya antaranya ialah melalui aktiviti kokurikulum. Perpaduan
di peringkat institusi pengajian tinggi dapat dicapai melalui mengadakan
kurikulum yang seragam untuk semua institusi pengajian tinggi. Aktiviti kokurikulum
boleh dikatakan sebagai bidang pelajaran di institusi pengajian tinggi mahupun
sekolah. Kokurikulum merupakan satu saluran pembelajaran yang berasaskan gerak
kerja yang terancang. Kepentingan pelaksanaan aktiviti ini setara dengan
kepentingan pelaksanaan aktiviti di dalam bilik darjah kerana peranannya juga
turut menjadi penyumbang dan pelengkap kepada keberkesanan pengajaran dan
pembelajaran di ipt keseluruhannya. Aktiviti-aktiviti kokurikulum dapat membantu
pelajar untuk menambah, mengukuh, mengamalkan pengetahuan, kemahiran dan nilai-nilai
yang telah dipelajari.
Peranan utama kokurikulum ialah untuk memupuk dan mengeratkan
hubungan di kalangan pelajar dan juga antara institusi pengajian tinggi dengan
masyarakat. Sebagai contohnya, melalui aktiviti kurikulum yang melibat pelajar
untuk keluar mengadakan aktiviti kemasyarakatan diluar kawasan institusi
seperti aktiviti gotong royong, lawatan ke rumah orang tua dan juga bantuan
kepada mangsa banjir, secara tidak langsung para pelajar akan berhadapan dengan
masyarakat luar dan bersama-sama menjayakan sesuatu aktiviti tersebut. Oleh
demikian, hal ini dapat mengeratkan hubungan sesama pelajar itu sendiri dan
juga dapat mengeratkan hubungan dikalangan pelajar dengan masyarakat setempat.
Dengan ini perpaduan mula berpucuk di kalangan pelajar dan secara langsung
menuju ke arah integrasi nasional.
Sukan juga menjadi salah satu daripada alat perpaduan di peringkat
institusi pengajian tinggi. Sukan dijalankan bukan hanya semata-mata untuk
kesihatan tetapi juga untuk perpaduan di kalangan masyarakat. Melalui aktiviti
sukan ianya dapat mewujudkan persefahaman, semangat kekitaan dan perpaduan
diantara pelajar-pelajar institusi pengajian tinggi. Pada hari sukan, semua
pelajar akan terlibat dalam sesuatu aktiviti permainan, perarakan dan perhiasan
khemah dengan bersatupadu tanpa mengira bangsa, agama dan warna kulit.
Penerapan aktiviti seperti pembarisan kawad kaki dan perkhemahan yang
dijalankan oleh badan-badan beruniform seperti Kadet Polis, Rela, Askar
Wataniah dan sebagainya. Tujuan utama aktiviti-aktiviti ini dianjurkan adalah
untuk memupuk perpaduan, semangat cinta akan negara dan membentuk integrasi di
kalangan peserta.
Semangat kekitaan akan mula timbul apabila menjalankan
aktiviti-aktiviti secara kumpulan dan berkerjasama untuk mengharungi segala
cabaran semasa aktiviti. Kerjasama antara satu sama lain dan tolong-menolong
akan membentuk sikap bersatu padu. Sebagai contohnya, ketika aktiviti
perkhemahan berlangsung setiap peserta akan saling mengenali dan juga kan
bersama-sama menolong antara satu sama lain dalam usaha mengharungi segala
cabaran semasa aktiviti tanpa mengira latar belakang dan budaya yang berbeza.
Secara tidak langsung setiap peserta dapat mengenali antara satu sama lain
seterusnya dapat mewujudkan hubungan perpaduan.
Peranan kedua yang perlu dipegang oleh remaja ialah mereka sendiri menjadi suri
teladan kepada rakan-rakan sebaya. Rakan sebaya juga ialah sahabat daripada
lingkungan latar belakang yang sama dan suka bersama dalam pelbagai aktiviti
dan matlamat atau dalam kata lain menpunyai minat yang sama. Rakan sebaya boleh
memberi pengaruh yang positif atau kebaikkan antara satu sama lain dan kadang
kala boleh mempengaruhi dalam bentuk yang negatif atau kejahatan. Rakan sebaya
yang terdiri daripada pelajar-pelajar yang baik akan terlibat dalam aktiviti-
aktiviti yang lebih memberi kesan positif kepada rakan-rakan yang lain seperti
terlibat dalam aktiviti kokurikulum dan aktivit meningkatkan kemahiran diri manakala
rakan sebaya yang terdiri daripada pelajar pelajar yang bermasalah akan memberi
kesan yang sama kepada rakan-rakan yang lain.Rakan sebaya bukan sahaja
mmpengaruhiseorang individu seara negatif melalui pujukan dan paksaan tetapi
juga secara positif dengan memberi khidmat, sokongan dan peluang untuk
membincangkan pandangan-pandangan yang bertentangan.Pengaruh kuat rakan sebaya
boleh digunakan secara konstruktif untuk membentuk tingkah laku yang positif
dikalangan mereka.
Dalam hubungan ini setiap remaja mestilah mengamalkan dan
menerapkan semangat perpaduan dalam kalangan rakan sebaya. Remaja mesti
menunjukkan sikap saling menghormati rakan-rakan yang berbeza latar belakang
budaya dan agama. Contohnya, remaja perlu menghormati amalan dan anutan agama rakan-rakan.
Di samping itu remaja perlu mengelakkan diri daripada membangkitkan isu-isu
yang sensitif dan dapat menaikkan kemarahan rakan-rakan dari bangsa dan agama
yang lain. Setiap perselisihan pendapat hendaklah diatasi secara bijaksana dan
berhemah, bak kata pepatah seperti menarik rambut dalam tepung, rambut tidak
putus tepung tidak berselerak. Oleh yang demikian, remaja perlu menjadi suri
teladan untuk memupuk semangat perpaduan.
Para pelajar juga hendaklah menghindarkan diri dari bersangka buruk
dan hasad dengki terhadap pelajar lain. Akhlak ini akan membawa kepada
pepecahan dan pepecahan akan membawa kepada kelemahan ummah. Selain itu,
pelajar perlu menglibatkan diri dalam setiap aktiviti yang dianjurkan oleh
pihak atasan yang menglibatkan pelajar pelbagai kaum. Dengan itu mereka akan
bekerja, membantu dan tolong menolong di antara satu sama lain untuk memupuk
semangat kerjasama dan saling mempercayai di antara satu sama lain.
Peranan ketiga ialah remaja mestilah mengasimilasikan budaya pelbagai kaum dalam
kehidupan seharian. Negara Malaysia sangat unik kerana rakyatnya terdiri
daripada pelbagai kaum. Contohnya, kaum Melayu, Cina, dan India merupakan tiga
kaum yang dominan di negara ini. Selain itu, rakyat negara ini juga terdiri
daripada etnik peribumi yang tidak kurang pentingnya seperti Iban, Kadazan,
Dusun, Orang Asli, Penan, dan termasuk juga golongan minoriti seperti Portugis,
Siam, dan seumpananya. Remaja mestilah sanggup untuk menerima dan mengamalkan
budaya yang sesuai dengan kehidupan.
Pengasilimisasikan budaya melalui alat muzik tradisional yang merupakan
warisan budaya bagi setiap kaum di Malaysia sangat penting. Pada zaman dahulu,
alat muzik tradisional memainkan peranan sebagai alat penyebaran maklumat, alat
ritual dan alat hiburan. Alat muzik tradisional boleh dibahagikan kepada 5 kategori
iaitu, kordofon, membranofon, erofon, idiofon dan erofon bebas. Bagi kaum
Melayu, alat-alat muzik yang dimainkan oleh mereka ialahgambus, rehab, gong,
kompang, rebana, maruás, nahara, seruling, serunai, nafiri, angklung, bonang
dan sebagainya. Kompang merupakan alat muzik tradisional yang paling popular
bagi masyarakat Melayu. Kompang biasanya dimainkan semasa perarakan, kenduri
dan upacara-upacara tradisi lain. Kaum Cina pula memainkan alat-alat muzik tradisional
seperti erh-hu, pipa, yangqin, sheng dan seruling cina. Dalam masyarakat Cina,
erh-hu dan pipa sentiasa digunakan sebagai alat solo untuk hiburan dan juga
digunakan dalam orchestra untuk mengiringi opera cina atau mengiringi nyanyian.
Alat-alat muzik tradisional yang dimainkan oleh kaum India adalah seperti tempura,
sitar, dholak dan sebagainya. Dholak ialah sebuah alat muzik kasikal India
Utara dan biasanya digunakan dalam penghasilan rentak untuk lagu-lagu filem.
Alat muzik ini juga digunakan untuk mengiringi nyanyian dan tarian semasa
majlis perkahwinan India dilangsungkan.
Selain itu, Sabah dan Sarawak juga mempunyai latar belakang muzik
tradisional yang berbeza. Di Sabah, alat muzik tradisional dimainkan semasa
majlis perkahwinan, pertunangan, perayaan menuai, hari ulang tahun pertama
kanak-kanak, upacara-upacara keagamaan animisma dan upacara-upacara berkaitan
yang penting bagi masyarakat tempatan. Kebanyakan alat-alat muzik di Sabah
diperbuat daripada bahan-bahan asli. Contohnya, tongkungon, turali, suling
(atau seruling), sompoton dan togunggak diperbuat daripada buluh. Di Sarawak
pula, alat-alat muzik tradisional yang dimainkan oleh mereka ialah lutang,
sape, tawak dan sebagainya. Sape merupakan alat muzik yang amat popular di
kalangan kaum Kenyah dan Kelabit. Sape boleh dimainkan secara solo atau berduet
untuk menghasilkan kombinasi irama muzik yang lebih indah dan harmoni.
Peranan berikutnya ialah pelajar mengadakan sambutan hari perayaan. Kita sedia maklum
bahawasanya Malaysia dikenali sebagai syurga perayaan kerana mempunyai begitu
banyak perayaan yang disambut oleh masyarakatnya yang berbilang kaum. Antara
perayaan utama yang disambut di Malaysia ialah Hari raya aidilfitri, tahun baru
cina, deepavali dan banyak lagi jenis perayaan yang lain. Justeru, perayaan ini
telah memberi satu dimensi baru kepada masyarakat di negara kita dalam erti
perayaan yang sebenar.
Sambutan perayaan seperti hari raya aidilfitri, tahun baru cina dan
deepavali yang disambut secara bersama dengan kaum lain amatlah penting. Hal
ini diyakini berjaya sebagai salah satu langkah yang berkesan bagi mengeratkan
hubungan antara kaum. Sebagai contoh, pada sambutan hari raya aidilfitri
kesemua tetamu yang hadir memakai pakaian tradisional melayu secara tidak
langsung acara ini dapat mewujudkan semangat perpaduan yang tinggi dan tiada
lagi sifat perkauman.Selain itu, amalan lain yang pelajar boleh lakukan ialah
mengunjungi rumah terbuka pada sambutan hari perayaan walaupun berbeza kaum dan
agama. Cara ini mampu meningkatkan hubungan dan interaksi antara penduduk yang
berbilang kaum. Semasa kunjungan di lakukan kita dapat beramah mesra dengan
tuan rumah serta keluarganya dan sahabat handai yang lain. Aktiviti ini mampu
merapakat hubungan antara kaum dan mampu mengelakkan peselihan faham antara
masyarakat setempat.
Pelajar juga boleh menjemput kumpulan tarian untuk mengadakan
persembahan perayaan. Sebagai contoh, semasa perayaan tahun baru cina pelajar
yang lain daripada kaum cina bersepakat untuk mejemput kumpulan tarian tersebut
untuk mengadakan persembahan tarian singa. Hal ini akan menyebabkan pelajar
kaum cina akan merasa terharu dan hubungan antara kaum dapat dikukuhkan lagi.
Aktviti seperti ini patut di jalankan setiap tahun semasa perayaaan supaya
perpaduan kaum di Negara kita dapat di eratkan lagi. Juga, para pelajar boleh
terlibat sama dalam persedian untuk persiapan menjalankan sambutan perayaan.
Sebagai contoh, semasa kaum melayu melakukan persiapan untuk mengadakan rumah
terbuka kaum lain boleh pergi membantu apa-apa tugas yang boleh dilakukan
seperti mengupas bawang, memotong sayur, dan memasak. Hal ini dapat mengeratkan
hubungan antara tuan rumah dan masyarakat setempat, kita boleh lihat semasa
aktiviti gotong royong dijalankan penduduk dapat beramah mesra dan bergurau
senda antara satu sama lain.
Oleh itu, sambutan hari perayaan hendaklah selalu diamalkan oleh
masyarakat di negara kita. Pada masa yang sama sambutan ini hendaklah dijadikan
satu perayaan kebangsaan yang perlu dinikmati bersama-sama. Daripada ini dapatlah
kita lihat bahawa pelajar juga memainkan peranan yang penting dalam mewujudkan
perpaduan integrasi budaya. Oleh itu pelajar masa kini haruslah peka dalam
menghadapi kecanggihan masa kini untuk mewujudkan perpaduan integrasi budaya
dalam kalangan kaum yang ada di dalam negara kita.
Peranan seterusnya ialah penghayatan dan mengambil iktibar dengan peristiwa negara
yang pernah berlaku pada suatu masa dahulu merupakan satu peranan pelajar dalam
mewujudkan perpaduan melalui integrasi budaya. Hal ini kerana, daripada
peristiwa tersebut kita dapat belajar bahawa rusuhan dan perbalahan antara kaum
tidak membawa sebarang kebaikan malah memberi impak yang besar kepada Negara.
Justeru itu, para pelajar perlu mengelakkan daripada peristiwa tersebut
berulang kembali demi menjaga keamanan dan kesejahteraan negara. Sebagaimana
yang kita sedia maklum, peristiwa yang berlaku pada 13 Mei 1969 yang memberi
kesan negatif kepada negara pada ketika itu dan sehingga sekarang pihak
tertentu masih mengambil langkah untuk mengelakkan daripada ianya berulang
kembali.
Peristiwa yang berlaku pada 13 Mei 1969 ialah rusuhan kaum yang
berlaku dan kemuncak masalah perpaduan di Malaysia. Tragedi ini yang
mengakibatkan kehilangan nyawa serta harta benda dan mempunyai kaitan yang
rapat dengan "Pilihan Raya Umum 1969" merupakan satu titik hitam
dalam sejarah negara Malaysia. Kita sebagai pelajar haruslah menganbil iktibar
yang sebaiknya supaya tidak terjadi. Kita sebagai pelajar patut memahami semua
peristiwa yang berlaku di negara kita supaya kita boleh mengolah sebaiknya
peristiwa yang berlaku dengan tidak adanya unsur tokok tambah. Sebagaimana
peristiwa isu perkauman yang berlaku, semasa kempen Pilihan Raya 1969,
calon-calon pilihan raya serta ahli-ahli politik dari kalangan parti
pembangkang, telah membangkitkan soal-soal bangsa malaysia berkaitan dengan Bahasa
Kebangsaan (Bahasa Melayu), kedudukan istimewa orang melayu sebagai bumiputera
dan hak kerakyatan orang bukan Melayu. Hal ini telah memberi kesempatan kepada
ahli-ahli politik yang ingin mendapatkan faedah daripadanya dalam pilihanraya.
Pada pilihanraya umum 1969, Parti Perikatan yang dianggotai oleh
UMNO, MCA, dan MIC gagal memperolehi majoriti 2/3 di parlimen walaupun masih
berjaya membentuk kerajaan persekutuan. Hal ini disifatkan oleh parti
pembangkang sebagai satu kemenangan yang besar buat mereka. Jumlah kerusi yang
dimenangi Parti Perikatan dalam Dewan Rakyat (Parlimen) telah menurun daripada
89 kerusi pada tahun 1964 kepada 66 kerusi pada tahun 1969. Parti Gerakan
Rakyat Malaysia (Gerakan), Parti Tindakan Demokratik (DAP) dan Parti Progresif
Rakyat (PPP) menang 25 buah kerusi dalam Dewan Rakyat manakala PAS menang 12
kerusi.Pihak pembangkang yang memperoleh pencapaian gemilang dalam pilihanraya
telah meraikan kemenangan mereka dengan berarak pada 11 Mei 1969. Perarakan
tersebut sebenarnya tidak bermotif untuk menimbulkan isu perkauman. Namun,
terdapat segelintir pengikut perarakan telah mengeluarkan slogan-slogan
bersifat sensitif berkenaan isu perkauman semasa mengadakan perarakan di
jalan-jalan raya sekitar bandaraya Kuala Lumpur. Perarakan turut dijalankan
pada 12 Mei 1969 di mana kaum Cina berarak menerusi kawasan melayu, melontar
penghinaan sehingga mendorong kepada kejadian tersebut. Pihak pembangkang yang
sebahagian besar darinya kaum Cina dari Parti Tindakan Demokratik dan Gerakan
yang menang, mendapatkan permit polis bagi perarakan kemenangan melalui jalan
yang ditetapkan di Kuala Lumpur.
Bagaimanapun perarakan melencong dari laluan yaang ditetapkan dan
melalui kawasan orang melayu iaitu Kampung Baru, menyorak penduduk di situ. Sesetengah
penunjuk perasaan membawa penyapu, kemudiannya dikatakan sebagai simbol menyapu
keluar orang melayu dari Kuala Lumpur, sementara yang lain meneriak slogan
mengenai tengelamnya kapal perikatan iaitu logo perikatan. Ia berlarutan hingga
ke 13 Mei 1969 sebelum Parti Gerakan mengeluarkan kenyataan meminta maaf pada
13 Mei di atas kelakuan penyokong mereka. Menteri besar Selangor, Dato' Harun
Idris telah mengumumkan bahawa perarakan balas meraikan kemenangan UMNO akan
dijalankan pada pukul 7.30 malam, 13 Mei 1969.
Peristiwa yang sebeginilah yang patut pelajar mengambil tahu
kerana, ia dapat menghindarkan diri dan juga negara daripada berkalunya peristiwa
sebegitu seperti peristiwa 13 Mei dimana berlakunya isu perkauman kerana jika
peristiwa ini berlaku sekali lagi ia akan menampakkan bahawasanya negara kita
semakin berpecah belah dari hari ke hari dan akan menjatuhkan martabat negara
kita ini. Semoga sebulat suara pelajar atau sesiapa sekalipun yang berbilang
bangsa tidak mengikut sebagaimana peristiwa yang berlaku pada di zaman dahulu.
KESIMPULAN
Kesimpulannya, pelajar juga amat memainkan peranan yang amat
penting kepada negara dalam mewujudkan perpaduan melalui integrasi budaya agar
semangat tersebut diamalkan dalam masyarakat serta merealisasikan hasrat
kerajaan untuk menjadikan rakyat Malaysia hidup bersatu padu dan harmoni.
Remaja merupakan tonggak utama negara di mana mereka perlu cakna akan peranan
memupuk perpaduan tanpa mengira kaum, kepelbagaian etnik da kebudayaan supaya
hasrat untuk membentuk sebuah negara cemerlang, terbilang dan gemilang
tercapai. Selain itu, kesungguhan remaja dan pelajar dalam memupuk semangat
perpaduan amat dituntut demi mewujudkan negara yang bersatu padu dan berdaya
saing di peringkat global. Oleh itu, semua pihak perlu menanam sifat keikhlasan
dalam diri masing-masing agar perpaduan tidak bersulamkan niat meretakkan. Jangan
tangan kanan menghulur madu, tangan kiri menghulur racun.
RUJUKAN
No comments:
Post a Comment